Choroby drobiu

Choroba ta w niektórych miejscowościach występuje u kur epidemicznie, tzn. jed­nocześnie choruje większa ich ilość. Gęsi i kaczki chorują na nią rzadziej, raczej zda­rzają się pojedyncze wypadki tego rodzaju zachorowań. Chorobę tę wywołują pasożyty mające wężykowatą formę i nazywające się naukowo spirochet. Największe nasilenie tej choroby bywa w okresie letnim. Przyczyny. — Zarażenie następuje dzięki kleszczom, które żyją na krzakach rosnących koło lasu, w szczelinach i szpa­rach kurników. Kleszcze całymi miesiącami mogą żyć bez pożywienia. W nocy wychodzą z kry­jówki i szukają kury, aby napić się jej krwi. Jeżeli kleszcz sam posiada pasożyty spiro-chety, to nakłuwając skórę drobiu zaraża go. Choroba rozpoczyna się na 7 — 9 dzień po opadnięciu ptactwa przez kleszcze. Objawy. — Głównym objawem tej cho­roby jest silne osłabienie i śpiączka (Rys. 2). Poza tym brak apetytu, wysoka ciepłota cia­ła, bladość grzebieni, rozwolnienie i wycień­czenie. W niektórych wypadkach następuje paraliż nóg (Rys. 3). Choroba trwa 4 — 6 dni, a tylko czasami, w wypadkach przewle­kłych 8 — 15 dni. Śmierć następuje wśród objawów silnych drgawek (konwulsyj). Przed samą śmiercią grzebień nabiera ciemnego, niebiesko-czerwonego koloru. We krwi cho­rych sztuk znajduje się duża ilość pasoży­tów. Leczenie. — Dobrym środkiem na po­czątku choroby, gdy jeszcze nie ma silnej śpiączki, jest ,,atoxyl" zastrzykiwany domięś­niowo po 0,05 w roztworze wodnym. Dla zabezpieczenia zdrowych sztuk od tej choro­by zastrzykuje się kurom po 0,05 ,,atoxylu" raz dziennie w ciągu 3-ch dni z rzędu. Praktycznie robi się to w ten sposób: bierze się 1 % rozczyn ,,atoxylu" i zastrzy­kuje się chorym kurom 5 gramów w mięśnie piersiowe, tylko 1 raz, zdrowym zaś takie same dawki należy powtórzyć w ciągu 3-ch dni z rzędu. 5 gramów rozczynu zawiera 0,05 ,,atoxylu". Chore kury są bardzo czułe na ,,atoxyl", dawka wyższa ponad 0,05 jest już niebezpieczna, a dawka 0,08 chore kury zabija, tymczasem zdrowe kury mogą znosić 0,3 ,,atoxylu", tj. 6 razy więcej niż kury chore. ,,Atoxyl" można również dawać doustnie w dawkach podwójnych, tj. po 0,1 dla cho­rych na jeden raz, a dla zdrowych po 0,1 — dwa razy, tj. jednego i drugiego dnia. Prak­tycznie robi się to tak: bierze się 10% roz­twór ,,atoxylu" i wlewa do otwartego dzio­ba kury po 20 kropel; można też 1 gramową szprycą wlewać do dzioba po 1 gramie roz­tworu. Chorym kurom daje się doustnie 1 raz, a zdrowym 2 razy. Znakomicie działa tez ..salwarsan". Na chore kury w dawkach 0,0035 działa on jako środek leczniczy, a zastrzykiwanie zdrowym kurom w dawkach 0,07 uodparnia je na przeciąg 2 miesięcy. Ze względu jednak na to, że „salwarsan" trzeba dawkować bardzo ostrożnie, w ścisłych ilościach, stosować ten środek może tylko lekarz weterynarii. By­wają również stosowane szczepienia surowi­cą, ale tylko na zlecenie lekarza weterynarii. Zapobieganie. — Pomimo nawet stosowania powyższych środków należy od­każać i czysto utrzymywać kurniki. Biała biegunka (tyfus kur) Jest to choroba zaraźliwa. Chorują na nią pisklęta w pierwszych dniach życia, rzadziej w wieku od 2—4 tygodni i wyjątkowo doro­słe kury. Choroba ta w razie epidemii powo­duje olbrzymie straty, wyniszczając drób czę­sto całkowicie. Pisklęta które wyzdrowieją, albo kurczęta które się zarażą w późniejszym wieku, są nosicielami choroby, bowiem za­razki przechowują się u nich w jajnikach i po­tem kury te znoszą zarażone jaja. Z tych jaj rodzą się zarażone pisklęta, które razem z kałem wydalają bakterie i zarażają inne pisklęta. Niezależnie od tego zarazki mogą być w nasieniu (w spermie) kogutów. Kogu­ty pokrywając kury, zarażają jaja. Objawy. — Pisklęta są apatyczne (obojętne, nieruchliwe), nie przyjmują pokar­mu. Wypróżnienia po wyschnięciu mają ko­lor kredy albo gipsu. Wypróżnienia te zle­piają przylega;'ące do odbytu pióra. Przebieg choroby zazwyczaj jest ostry, trwający 2 — 3 dni. Starsze kury w niektó­rych wypadkach chorują przez kilka miesię­cy. Przy sekcji trupów, a więc po otworze­niu wnętrza stwierdzić można obrzęk śle­dziony i wątroby, oraz przepełnienie pęche­rza żółciowego. U kur niekiedy następuje pęknięcie wątroDy. Leczenie. — Niszczyć, a więc zabijać chore pisklęta, dokładnie odkażać kurniki. Świeżo wylęgnięte kurczęta trzymać osob­no i przez pierwsze 2—4 dni nie dawać im pokaimu, następnie, do czwartego tygodnia włącznie, zamiast wody dawać im do picia zsiadłe mleko lub maślankę. Można stoso­wać szczepienie surowicą, ale w tym wy­padku należy zasięgnąć porady lekarza we­terynarii.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”