Artykuy
  • Nasza Konstytucja
  • Nasz dotychczasowy dorobek na morzu
  • Polska C
  • Dalsza praca wychowanków PR
  • PR-owskie reportaże
  • Jak się powinniśmy bawić?
  • I przyjemne i pożyteczne
  • O wodzie, co w lodzie zakrzepła
  • Zadbajmy o pomieszczenia dla zwierzat
  • Znaczenie dobrego nasienia do siewu
  • Wrażenia z wycieczki do Danii
  • Wiadomości konieczne i pożyteczne
  • Wskazówki i Rady
  • Dalsza praca wychowanków PR
  • Gromada wiejska
  • Wszystko dla Ojczyzny!
  • Polska C - Ciąg dalszy
  • Sami o swej pracy
  • Zobaczę jak mieszkasz - powiem ci kim jesteś
  • Duże zyski!
  • Przegląd prasy rolniczej
  • Pałac radiowy w Nowym Jorku
  • Akcja kredytowa na radiofonizację wsi
  • Przysposobienie rolnicze a wieś
  • Droga do Danii
  • Na czasie
  • Nasi rodzice
  • Polska C
  • Bezpłatne lekarstwo
  • Na przedwiośniu
  • Wiosenne zabiegi w sadzie
  • Kłopoty z nasionami
  • Nieco majsterkowania
  • Żywokost pastewny
  • Ziemniaki odporne na raka
  • Co wykazały zapiski mleczności krów?
  • O czym piszą inni
  • Zupa kartoflowa
  • Ku czci wielkiego człowieka
  • Uniwersytety Wiejskie w Polsce
  • Prof. Władysław Grabski
  • Uniwersytety Wiejskie w Polsce
  • K o I eż a n ko m — d I a zastanowienia się i przemyślenia
  • Sołtys — i jego rola
  • Zastosujmy samopomoc w budownictwie wiejskim!
  • Jak zdobyć pieniqdze!
  • Wycieczka po własnym gospodarstwie
  • Świadoma hodowla
  • Zwierzęta w służbie człowieka
  • Przedwiośnie w kurniku
  • Przedwiośnie w królikarni
  • Łączna uprawa maku i marchwi
  • Co to są nasiona kwalifikowane?
  • O radiofonizacji świetlic w Polsce
  • Marszałek Edward Rydz-Smigły
  • Rolnictwo na Litwie
  • Policzmy się!
  • Do tych, co kończą PR
  • PSZCZELARZ i OGRODNIK
  • O ZAPRAWIANIU ZBÓŻ JARYCH
  • PR-owcy
  • Domy ludowe
  • Urzqdzajmy wycieczki!
  • Sławni ludzie spod wiejskiej strzechy
  • Czym sq ośrodki zdrowia
  • Jak z małych Jak z ziarnek piasku powstają ogromne góry, tak z małych ceynów rodzą się wielkie dzieła
  • Świadoma hodowla czy rozpłód bezmyślny?
  • Próbne płodozmiany pastewne
  • zdrowe i wysokie plony!
  • Jedziemy do Szwecji
  • O czym piszą inni?
  • Wielkanoc na wsi
  • PR-owskie reportaże
  • Godzianów — wieś postępowa
  • Nasze drogi
  • Deszczowe strugi
  • Jak dawniej bywało i jak teraz czasem bywa
  • SÓL BYDLĘCA ZIELONA
  • ZWALCZANIE MSZYC
  • Łubin pastewny
  • Opisy gospodarowania
  • JAK ZWALCZAĆ RÓŻYCĘ ŚWIŃ?
  • Przegląd prasy samorządowej
  • Wspomnienie o Profesorze Józefie Mikułowskim-Pomorskim
  • Kultura i Nałura
  • Uwagi na czasie
  • Czołem, przodownicy!
  • Skąd się'wzięły u nas ziemniaki?
  • Dzień Lasu
  • Czy się opłaca?
  • Jak zapewnić wodę roślinom
  • Wszyscy do walki z chrabgszczem!
  • Choroby drobiu
  • Wrażenia z wycieczki do Szwecji
  • Spożycie mięsa w świecie i w Polsce
  • Z kraju i ze świata
  • Londyn gra polskie melodie ludowe
  • Kim był Józef Piłsudcki
  • Niezwykły człowiek Aleksander Świętochowski
  • Uczmy się na poletkach
  • Trzeba umieć patrzeć - wiosna na wsi polskiej
  • O łych co kradnq słońce i wodę
  • Leczenie opojów stawu sko­kowego u konia
  • Pyrzysposobienie Rolnicze
  • Bądźmy rozważni
  • Oryginalna surowica przeciw różycy świń
  • Nieco liczb - plony zbóż
  • Spółdzielnie kontroli obór w Szwecji
  • Z prasy rolniczej
  • Przegląd prasy s a m o r z q d o w e j
  • Wiejskie uniwersytety ludowe w Polsce
  • Spisu ludności w Polsce, który został przeprowa­dzony w 1931-ym roku
  • Odbiornki radiowe dla szkół powszechnych
  • Młodzież wiejska a ideały spółdzielczości
  • Organizacja ruchu spółdzielczego w Polsce
  • Praca i współdziałanie trzech spółdzielni w jednej wsi
  • Stragan, czy spółdzielnia?
  • Wspomnienia o Józefie Rzadkowskim
  • Wycieczki do wsi
  • Moje wspomnienia z wycieczki do Czerniewic
  • Do walki z chorobami i szkodnikami roślin!
  • Oryginalna surowica przeciw różycy świń
  • Oświata rolnicza na wsi
  • Sami o sobie
  • O ZWALCZANIU WOŁKA ZBOŻOWEGO
  • Zatrucia zwierzgt ziemniakami i lekarstwami
  • Środki zapobiegawcze zatruciom ziemniakami:
  • Oznaczeniu chwastów, czyli roślin dziko ro­snących
  • O zielonkach i ich użytkowaniu
  • Zielonki strączkowe
  • Sianokosy
  • Spółdzielczość w pracy lwowskiego Związku Młodzieży Wiej­skiej
  • Szkoły spółdzielcze w Polsce
  • Radiofonizacja szkół
  • Gospodarcze znaczenie morza dla polskiej gospodarki
  • Surowce w Polsce
  • Ustrój szkolnictwa w Polsce przedwojennej
  • Wiejskie organizacje młodzieżowe
  • Prace na poletkach z okopowymi
  • Obrona przed wyradzaniem się ziemniaków
  • Studnia
  • Zjazd Wychowanków Uniwersytetu Ludowego w Różynie
  • Pułapki na „Owocówkę jabłkówkę"
  • Z prasy rolniczej
  • Wiosenna burza przyczyniła się do radiofonizacji wsi
  • Jan Matejko w rocznicę urodzin
  • Organizacja szkolnictwa powszechnego
  • Przy­sposobienie Rolnicze
  • Gromadzimy materiały!
  • W ogródku warzywnym
  • Mamy juz prosięta
  • Rozwój spółdzielczości wiejskiej
  • Ludzie z miasta na wyczasach na wiesi
  • Choroby w lecie
  • Dojrzewanie zbóż
  • Pot i pocenie się zwierząt
  • eksport do rosji
  • Pokrewne

    Rolnictwo

    Wycieczki do wsi

    Wakcji PR wycieczki odgrywają ważną rolę środków samokształceniowych. Dobrze zorganizowanej wycieczki nic nie może zastąpić; przez zwiedzenie odpowied­nich ośrodków możemy upewnić się o ce­lowości i prawdziwości dotychczas zdoby­tej przez czytanie czy słuchanie referatów wiedzy. W okresie samokształceniowym dowiadujemy się o nowych roślinach, narzę­dziach rolniczych, dobrze urządzonych kur­nikach, budynkach, o rasowych krowach i świniach, jednym słowem poznajemy wszystko to, co dzisiejszy rolnik znać po­winien. Ale te rzeczy z wyobraźni naszej po pewnym czasie znikają, o ile tym wszystkim nie zainteresujemy się w życiu i nie będzie­my starali się tego zobaczyć. Wiedza książkowa rozbudza nasze zain­teresowania, rozszerza nam umysł, prze­mienia nas z ludzi biernych na myślących, z obojętnych na ciekawych. Podpatrywanie życia bezpośrednio, oglądanie żywych przy­kładów buduje i wzmacnia w nas wiarę w użyteczność pracy umysłowej, zachęca nas do bardziej intensywnego samokształcenia na przyszłość. Bywa dość często tak, że ze­spół po pierwszym roku pracy samokształ­ceniowej załamuje się i ginie. A dlaczego? Najczęściej dlatego, że uczestnicy nie wie­rzyli w znaczenie tej pracy, że nie wzbu­dzili w sobie dla niej ciekawości; a jeżeli wzbudzili, to nie umieli jej zaspokoić przez ujrzenie tego, o czym dowiedzieli się z ksią­żek i pism. Dlatego też, jeżeli zespół umiał wzbudzić w sobie ciekawość, to teraz po­winien potrafić zorganizować możliwości jej zaspokojenia. I jeszcze jedno. Dla nas praw­da zawarta w słowie żywym i drukowa­nym w zakresie rolnictwa nie może być bez zastrzeżeń. My prawdy o wsi i rolnictwie sami musimy szukać w życiu, w gospodar­stwach, we wsi, w instytucjach wiejskich i wszędzie tam, gdzie o wsi jest mowa. To wszystko, co ludzie piszą i mówią, musimy zobaczyć i sprawdzić sami; a co się da — wypraktykować, doświadczyć. Po to urzą­dzamy konkursy, po to organizujemy wy­cieczki do różnych ośrodków rolniczych. Wybierając się na wycieczkę powinniś­my przede wszystkim zdać sobie sprawę z tego, co chcemy w czasie niej zobaczyć, a następnie opracować dokładny plan zwie­dzania. Często .wycieczka zespołu ma ści­sły związek z pracą samokształceniową. Po­wstało np. w zespole zainteresowanie sprawą urządzenia tanim sposobem wzorowego kur­nika. W takim razie należy rozpytać się, gdzie taki wzorowy kurnik jest w najbliż­szej okolicy, porozumieć się dokładnie z właścicielem wcześniej, powiedzieć mu, że chodzi tu nie tylko o pokazanie kurnika, ale i o wykazanie jego kosztu urządzenia, z ja­kiego materiału jest on zbudowany, jaka jest korzyść z kur utrzymywanych w nowym, prawidłowo zbudowanym kurniku, w porów­naniu z korzyścią z kuT utrzymywanych w kurniku źle urządzonym. Trzeba z wła­ścicielem omówić dokładnie datę przybycia wycieczki, ilość uczestników i w ogóle tak nastawić wszystko, żeby wycieczka nie była nużąca, lecz żeby wzbudzała zaintere­sowanie. Na takie wycieczki powinni się wybierać ci tylko, którzy naprawdę intere­sują się tym, co ma być zwiedzane. Będą to zazwyczaj wycieczki złożone z kilku, a naj­wyżej kilkunastu osób; zbyt liczne wyciecz­ki tego typu trudne są do porządnego prze­prowadzenia, bo mogą łatwo zatracić właś­ciwy cel. O.T.O. i K.R. zawsze przyjdzie nam z pomocą i wskaże odpowiedni ośrodek, który warto zwiedzić. My jednak nie tylko będziemy się inte­resować tym, co ma związek z ulepszeniem techniki wytwórczości rolnej. Będą nas tak­że interesować ludzie w okolicznych i dal­szych wsiach, zainteresują nas instytucje wiejskie, służące dla pracy nad podnosze­niem i rozwojem naszego ducha. Jesteśmy przecież ciekawi, co robi młodzież w innych gminach, w innych powiatach, dopytujemy się jak idzie praca w innych zespołach. Wyruszymy więc do sąsiedniego zespołu, zobaczymy jak nasze koleżanki i nasi kole­dzy żyją, jakie są inne wsie, jak sobie tam ludzie dają radę, jakie są tam organizacje, róbmy porównania z własnymi gospodar­stwami i własną wsią. Młodzież zawsze zdradza chęć oceniania i rozpoznawania innych młodych ludzi, na­wet ta najmniej wyrobiona społecznie czuje konieczność tego, to też akcja odwiedzania sąsiednich zespołów może w każdej okoli­cy się rozwinąć, o ile będzie tylko umie­jętnie zapoczątkowana. Wycieczka tego I pu powinna tak być zorganizowana, by po­zostawiła uczestnikom jak najmilsze wspom­nienia. A to w przeważającej mierze zależy od tych, którzy wycieczkę przyjmują. Gdybyśmy dowiedzieli się np., że za kil­ka dni ma przybyć do nas wycieczka zespo­łu z sąsiedniej wsi na pewno podnieciło by to nas — z jednej strony cieszylibyśmy się, a z drugiej musielibyśmy się poważnie za­stanowić, jak wycieczkę przyjąć; na pewno chcielibyśmy, by odwiedziny te wypadły jak najlepiej. Najpierw więc powinniśmy zrobić „wywiad" i ustalić dokładny czas przybycia do nas wycieczki, sprawdzić, ile osób bierze w niej udział, a następnie opra­cować program przyjęcia. W dniu przybycia wycieczki do nas po­winno się odbyć zebranie całej organizacji i całą gromadą powinniśmy wyjść za wieś na spotkanie przybywających do nas gości. Nie powinniśmy nigdy dopuścić do tego, by przybyła wycieczka błąkała się po naszej wsi i nie wiedziała, co ze sobą robić. Mo­ment spotkania się z naszymi gośćmi powi­nien wzbudzić ogólną radość. Po przywitaniu zwiedzamy według przy­gotowanego programu to, co mamy wy­cieczkowiczom pokazać, więc instytucje wiejskie, prace PR, ogrody itp. Zwiedzanie nie powinno zbyt długo się przeciągać — trzeba po prostu tak nim pokierować, by wy­cieczkowicze się nie pomęczyli. Zawsze w programie powinno się uwzględnić chociaż­by skromny posiłek, na który po ogólnym zwiedzeniu wsi prosimy wszystkich. To bę­dzie okazja do zżycia się wzajemnego. Wczasie wypoczynku wszystko sobie po­wiemy i co nas cieszy i co smuci, co nas boli, a jeżeli nie wszystko zwykłymi słowa­mi, to resztę śpiewem dopowiemy, wyra­żając nim najgłębsze nasze uczucia. W czasie wypoczynku powinien się znaleźć czas na zapoznanie gości z historią naszej wsi i jej życiem społecznym. Dlatego też należy przed­tem przygotować o wsi krótki referat. Pod­wieczorek z powodzeniem może się odbyć pod gołym niebiem, w ogrodzie w cieniu drzew. Na wypadek deszczu powinna być przygotowana większa sala. Z gośćmi powinniśmy być do samego końca wszyscy, a kiedy nadejdzie pora od­prowadzimy ich kawałek za wieś i tam ser­decznie pożegnamy, z tym, że w niedługim czasie będziemy ich gośćmi i będziemy tak samo, a może lepiej przyjęci. W odwiedziny do sąsiedniego zespołu powinni się wybrać i niepeerowcy, a nawet ludzie z poza organizacji, o ile oczywiście wiemy, że nie przyniosą nam w obcej wsi ujmy. Na dalszą odległośść możemy organizo­wać wycieczkę złożoną z kilku zespołów całej gminy albo i powiatu. Te wycieczki są związane z pewnymi kosztami, dla1 ego też bierze w nich udział 2—3 uczestników delegowanych przez poszczególne zespoły i tak powstaje powiatowa wycieczka, urzą­dzana najczęściej przez organizacje powia­towe. Takie wyjazdy są bardzo celowe, zwłaszcza dla tych, którzy chcieliby wnieść do' swojej wsi coś nowego. Przodownicy wiejscy powinni dopominać się o organizo­wanie takich wycieczek, by później akcja ta przeszła szeroko w teren. Wycieczka powiatowa wymaga bardzo starannego opracowania programu z drob­nymi szczegółami. Organizatorzy powinni najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie dla kogo ona jest urządzana, w jakim celu i dokąd. Program powinien ściśle odpowia­dać tym pytaniom. Bardzo dobrze udają się wycieczki kie­rowane do szkół rolniczych znajdujących się w sąsiednich powiatach. Najczęściej w szkołach tych mamy wśród słuchaczy kole­gów i koleżanki z naszych wsi, jedziemy więc do naszych znajomych, do swoich, a i grono nauczycielskie, o ile z kierownic­twem szkoły omówimy dokładnie wyciecz­kę, przyjmie nas jak przyjaciół. Do nas na­leży, by swoim przyjazdem słuchaczom i szkole sprawić jak największą radość. A możemy to zrobić swoim godnym zacho­waniem się, okazaniem wdzięczności za goś­cinność, a najwięcej naszym zainteresowa­niem się szkołą i gospodarstwem szkolnym. A gdy powrócimy z jakiejkolwiek wy­cieczki, silniejsi, zadowoleni i pewni swo­jej roli i znaczenia na wsi, opowiedzmy o tym wszystkim, cośmy widzieli i przeżyli, tym, którzy nie mogli zobaczyć, co jest piękne i pożyteczne w świecie.

    O serwisie

    “ Serwis poświęcony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam głęboką nadzieje, że zawarte tutaj rady, znajdą zastosowanie w rolnictwie teraźniejszym.”


    Artykuy
  • CO ZYSKALIŚMY PRZEZ SOLENIE SIANA
  • Szkoła Rolnicza Żeńska w Willi - Górze.
  • Kompostowe przemiany
  • Stan organizacji szkolnictwa powszechnego
  • Łubin pastewny
  • Więź
  • Kultura dźwignią wsi
  • Z gospodarstwa domowego
  • Żywienie owiec na pastwiskach
  • Teoria a praktyka
  • Na nowym poletku
  • Duńska Wystawa Rolnicza w Kopenhadze
  • Lustracja poletka
  • Jak wymierzyć nowe poletko
  • Radio w szkole roIniczej
  • Sierpniowe dni
  • Czy rolnicy mogą pomóc armi
  • Zakończenie pracy rocznej w zespole Przysposobienia Rolniczego
  • Warzywa na pokaz
  • Ochrona zbóż ozimych
  • Sprawy rolnicze
  • Nasze owce w jesieni
  • Mały sad
  • Strzyżenie owiec
  • Mieszanka poznańska
  • Biologiczne zwalczanie szkodników
  • Gimnazja i szkoły ogólnokształcace
  • Z gospodarstwa domowego
  • Kultura ludowa w programach radiowych
  • Zamieniajmy słowa w czyny!
  • Stoiska handlowe
  • Jak ło było na wystawie Przysposobienia Rolniczego w Woropajewie
  • Dwa przykłady uprawy ziemniaków
  • „Dom Chłopski" w Warszawie
  • Czyste nasienie — zdrowa roślina
  • Czy istnieje ptasie mleko
  • Konkurs wychowu prosiat
  • Konkursy wychowu drobiu
  • Pomyślmy o kiszonkach!
  • O czym pisza inni ?
  • Z przedwojennej prasy rolniczej
  • Przewodnik wycieczek wiejskich
  • Czy założenie sadu to wielkka sztuka
  • Rolnicze sprawy zbożowe
  • Wiejskie potrawy kulinarne
  • Zbliżamy się do Zachodu
  • Kryzys się nie powtórzy
  • Czym jest uniwersytet ludowy
  • Co, dlaczego i jak?
  • Jak cię widza tak cię piszą
  • Nowy przewodnik wiejski
  • Sprawa domów społecznych na wsi
  • O ustroju szkolnictwa
  • Jak wyglada Przysposobienie Rolnicze na Litwie
  • Wbrew prawdzie
  • Przechowanie okopowe płodów rolnych
  • Jesień na łąkach
  • Zakiszanie pasz
  • Opłaty od maki i kasz w polsce przedwojennej
  • Z pism samorzqdowych
  • O kiszonkach
  • Samorząd a spółdzielczośc
  • Rady i wskazówki dla samouków-rolników
  • Rozważania na progu nowego roku szkolnego B
  • Zjazd Wołyńskiego Związku Młodzie­ży Wiejskiej.
  • Przy rozpoczynaniu prac na wsi
  • Zespół pionierów Przysposobiena Rolniczego w kole młodzieży wiejskiej
  • Zespół jako akcelator rozwoju wsi
  • Idea Przysposobienia Rolniczego w Polsce
  • Zwalcznie Piędzika Przedzimka
  • Historia powstania szkół rolniczych
  • Egzamin konkursowy dla młodzieży wiejskiej
  • Nagrody - jako elament zachęcajacy młodzież do pracy na wsi
  • Początki Przysposobienia Rolniczego w Danii
  • Współpraca w naszej wsi
  • O wyborach do rad gromadzkich
  • Dlaczego lubię czytać „Przysposobienie Rolnicze"
  • Sól dla zwierząd domowych
  • Przeludnienie na wsi
  • Wykorzystajmy pochodzenie prosigt
  • Gospodarska hodowla świń
  • Spożytkowanie łetów ziemiacznych
  • Pisma młodzieży wiejskiej
  • C u d z e c h w a I i c i e swego nie znacie
  • Powrót Zaolzia do macierzy
  • Czym nas wzbogaciło Zaolzie?
  • O kursach dla zespołów Przygotowania Rolniczego
  • Dożynki na wsi
  • Wspomnienia z pobytu w szkole rolniczej
  • Rolnictwo akademickie
  • P oczątek nauczania rolnictwa na poziomie akademickim
  • Czego uczą w duńskich uniwersytetach ludowych
  • O szpitalach i korzystaniu z nich
  • Wybory do rad gminnych
  • Dlaczego nie można przerywać pracy hodowlane
  • Popiół — na łqki
  • Nie skąpo, ale oszczędnie
  • O paszach dla owiec w zimie
  • Z pism samorzadowych
  • Z pism spółdzielczych
  • Z kroju i ze świata
  • Wzkoryzstujemy okrespastwiskowy
  • Potrzeby szkół powszechnych i liceów
  • Rady i wskazówki dla samouków
  • Radio w oświacie pozaszkolnej
  • W Dzień Zaduszny na polskiej
  • Budowa Państwa Polskiego
  • Nasz dwudziestoletni okres odyzskania niepodleglosci
  • Ruch młodzieży wiejskiej i jego znaczenie
  • Cośmy zdobyli do dzisiaj w akcji Przysposobienia Rolniczego
  • Zaplanujmy ogródek warzywny na rok przyszły!
  • Państwowy Bank Rolny wobec drobnego rolnictwa
  • Ulgi dla rolników, którzy zawarli układy konwersyjne za pośrednictwem Banku
  • Kredyty dla młodzieży wiejskiej
  • Udział Komunalnych Kas Oszczędności w dorobku 20-lecia Polski Niepodległej
  • Z prasy rolniczej
  • Polskie Radio pełni doniosła służbę społeczna
  • Dania wiejskie
  • Czekamy na Was, Wychowankowie Szkół Rolniczych!
  • Pod rozwagę przodownikom zespołów Przysposobienia Rolniczego
  • Dobrzy znajomi rolnicy
  • Praca przodownika w zespole Przysposobienia Rolniczego
  • Akcja Przyspo­sobienia Rolniczego
  • Średnie szkoły rolnicze
  • Jak zdobyć świadectwo z ukończenia 7-klas szkoły powszechnej
  • Wieś twórcza
  • Bakterie w gospodarce przyrody
  • W kreciej paszczy
  • Przykład godny naśladowania
  • Czy warto budować sławy rybne?
  • Ziarnko do ziarnka, az się zbierze miarka
  • Zbierajmy łom!
  • Z pism samorządowych
  • Związek Spółdzielni Rolniczych a Związek Spółdzielni Spożywców
  • Ciekawe książki rolnicze
  • Radio na wsi
  • Bajaka czy nie bajaka wiejska
  • Zebrania samokształcące rolników
  • Planowanie powszechne uczenie się rolnictwa
  • Wrażenia z pokazu
  • Wystawa Przysposobienia Rolniczego
  • Z przeszłości niższych szkół rolniczych przed wojną
  • Wybory do Rad Powiatowych
  • Zgłasznie kandydatów do Rad Powiatowych
  • O pielęgnacji i żywieniu owiec — macior i jagniqt
  • Zima w kurniku
  • Chów królików
  • Przysposobienie Rolnicze nie jest organizacjq młodzieży
  • W okresie samokształceniowym
  • Co dał rolnikom pokaz w Chełmży
  • Rozwój szkół gospodarskich
  • Rola w zimie
  • Gospodarstwo stawowe i jego zakładanie
  • Znaczenie hodowli w życiu gospodarczym Polski
  • Wieś tworząca
  • Samorząd i radiolonizacja wsi
  • hotel w zamku