W ogrĂłdku warzywnym

Ambicją każdego ucznia PR jest między innymi otrzymanie jak największych pio­nów ze swego poletka. Aby jednak do tych plonów dojść, nie wystarczy jedynie wzoro­we przeprowadzenie uprawy i nawożenie poletka przed siewem oraz we właściwej po­rze wykonamy siew czy sadzenie. Rośliny warzywne w ciągu całego nie­mal okresu wzrostu wymagają stałej i trosk­liwej pielęgnacji. Pielęgnacja ta w stosunku do wszystkich roślin będzie polegała na za­bezpieczeniu roślinom: światła (usuwanie cieniujących chwastów), dostatku wilgoci i powietrza w glebie. Jak wiemy już z bro­szury M. Czecha pt. ,,Jak roślina gospoda­ruje w glebie", liście rośliny są „łowcami energii słonecznej". Przez liście dostaje się do rośliny w postaci gazu węglowego — wę­giel, który wchodzi w skład wszystkich związków organicznych, budujących ciało rośliny. Proces ten nazywamy przyswojeniem (asymilacją) dwutlenku węgla. Na pobudze­nie przyswajania dwutlenku węgla wpływa temperatura otaczającego powietrza (rośli­ny zatrzymują się we wzroście w okresach obniżenia temperatury) i dostateczny nie hamowany dostęp światła słonecznego. Na pewno widzieliście w gęstym lesiei pomiędzy drzewami silnie rosnącymi małe, skarlałe, będące na wymarciu drzewka. Źle one rosną, bo sąsiednie duże drzewa nie dopuszczają do nich słońca i dostatecznej ilości powie­trza. Dlatego pobieranie dwutlenku węgla jest tu utrudnione przez te duże, zasłaniające drzewa. Z warzywami jest oczywiście to samo. Tu zaciemiaczami mogą być chwasty. Poza tym chwasty okradają rośliny uprawne z wody i pokarmów mineralnych. Wybranie właściwego czasu, w któ­rym chwasty powinniśmy niszczyć, jest waż­ne tak ze względu na koszt ich usuwania, jak i ze względu na same rośliny uprawne. Był zresztą na ten temat artykuł St. Wy­rzykowskiego w 16 n-rze „P. R.", nie trzeba więc szerzej dzisiaj tego omawiać. Nadmie­nić tu wypada, że w okresie gdy jedne chwasty wschodzą, na pewno całe masy in­nych są w okresie kiełkowania. Te oczywiś­cie przez wzruszenie ziemi również zosta­ną zniszczone. Rośliny warzywne w porównaniu ze zbożowymi, wymagają bardzo dużych ilości wody. Zboża na wytworzenie 1 grama suchej masy pobierają z ziemi 350 — 400 gramów wody, warzywa zaś 700 — 800 gramów wo­dy. (Sucha masa stanowi około 10 — 20% wagi rośliny w stanie zielonym). Dostarczyć lub zabezpieczyć dostateczną ilość wody w glebie możemy albo przez podlewanie, o-krywanie powierzchni ziemi materiałem cie­niującym, lub przez stałe utrzymywanie po­wierzchni ziemi w stanie spulchnionym. Po­dlewania nadużywać jednak nie można, tak ze względu na koszt, a jeszcze więcej na niebezpieczeństwo zaskorupienia ziemi, ze­psucia struktury gruzełkowatej, chroniącej powierzchnię ziemi przed szybkim wyparo­wywaniem i zapewniającej dostęp powietrza do warstw głębszych. Aby podlewanie, szczególnie na glebach zaskorupiających się, odniosło pożądany skutek, należy po podlaniu albo po­wierzchnię ziemi wzruszyć, albo przysypać suchą ziemią. Na zatrzymanie wilgoci w glebie wpły­wa dobrze wyłożenie międzyrzędzi pomię­dzy roślinami jakimś materiałem cieniują­cym. Może to być słoma, ściółka leśna lub łęty ziemniaczane, połamane na kawałki długości 10 — 15 cm. Sprcbójcie zastoso­wać to ,w tym roku w pomiderach. Między-rzędzia trzeba wykładać jednak tak grubo, aby chwasty nie mogły się przez warstwę materiału, którym międzyrzędzia wykłada­my, przebić. Jeśli bowiem przykryjemy zie­mię cienko, to chwasty się przebiją i nisz­czenie ich będziemy mieli utrudnione. Do­statecznie grube przykrycie powierzchni ziemi poza zatrzymaniem wilgoci wpływa również na wychwaszczenie gleby. Nasiona chwastów, mając dostateczną ilość wilgoci skiełkują pod przykryciem, ponieważ zaś nie starczy im siły na przebicie okrycia, bę­dą więc ginęły po wyczerpaniu na utworze­nie łodyżki zapasów, zawartych w nasie­niu. O ile nie zastosowaliśmy przykrycia ziemi, to wzruszenie ziemi po każdym za­skorupiającym deszczu jest nieodzowne. Z pracą tą zawsze musimy się śpieszyć. Po deszczu, który zaskorupi! ziemię, na­leży na bok odłożyć wszystkie prace i zabrać się przede wszystkim do poruszenia jej po­wierzchni. Pozostaje jeszcze do omówienia sprawa dostarczenia powietrza do gleby. Niedosta­teczny dostęp powietrza odbija się bardzo ujemnie na wzroście roślin i powoduje wy­bitny ich niedorozwój. Powietrze glebowe przyczynia się do nagrzewania roli oraz stanowi niezbędne źródło tlenu, koniecznego do oddychania or­ganizmów zamieszkujących glebę i dla ko­rzeni roślin. Stwierdzono, że zapasy tlenu, jakie mogą zawierać gleby nawet dosta­tecznie przewiewne, bez odnawiania ich mogą starczyć na 12 dni. To też poza sta­łym utrzymywaniem powierzchni ziemi w stanie spulchnionym, powinniśmy pamiętać i o trochę głębszym poruszeniu ziemi. Wykonać owo tzw. głęboszowanie będzie­my mogli norkrossem, zostawiając w nim tyl­ko jeden ząb i przeciągając nim przez środek międzyrzędzia. Taki głębosz możemy i sami zrobić z zaostrzonej żelaznej sztabki osa­dzonej na drążku. Po omówieniu ogólnych zasad pielęgnacji, przejdziemy do specjalnych zabiegów, któ­rych wymagają w tym okresie tylko pewne rośliny. - Pomidory należy okopać, przywiązać do palików, a z kątów liści usunąć wyrasia­jące pędy. Ten zabieg będziemy stosować aż do jesieni. Kapustę w miarę wzrostu na­leży okopywać. W lipcu i sierpniu może na nią napaść bielinek kapustnik, niszczyć na­leży jego jajeczka, które złożone są na dol­nej stronie liści w postaci żółtych kupek. Ogórki przerwać, zostawiając rośliny co 15 — 20 cm i okopać. Ogórki są roślina­mi płytko korzeniącymi się, to też ziemi nie należy w nich głębiej spulchniać. Fasola i soja powinny być przerwane co 20 cm. Należy je również okopać. Kukury­dzę, gdy podrośnie do wysokości 30 — 40 cm, okopujemy tak, by ziemia sięgała po­nad pierwsze kolanko. Z kolanka tego ro­ślina wypuści korzenie przybyszowe. Ka­czanów na łodydze nie powinno być więcej jak trzy. Górne, później wyrastające, nale­ży wyłamywać, rwąc ku dołowi. Stale rów­nież należy usuwać wystrzelające z ziemi pędy boczne. Inne rośliny uprawiane w omawianym ogródku nie wymagają specjalnych zabie­gów. Pamiętajcie więc, że ogródek warzyw­ny da tylko wówczas pożądane wyniki, je­śli otoczymy go troskliwą opieką i stale bę­dziemy dbać o utrzymanie warunków sprzyjających stałemu rozrostowi roślin.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”