JAK ZWALCZAĆ RÓŻYC� ŚWI�?

Najczęstszą przyczyną choroby i padnięcia świni, szczególnie w ciepłej porze roku, jest różyca nierogacizny. Objawy jej to utrata apetytu, gorączka, czerwone plamy na skórze itp. Posiadamy jednak środek, który odpowiednio użyty, leczy chore na różycę świ­nie i chroni zdrowe przed zarażeniem się. Środ­kiem tym jest surowica przeciwróży-c o w a, którą dostać można w każdej aptece, we flaszkach zaopatrzonych w sposób użycia oraz poświadczenie kontroli państwo­wej. Surowica przeciwróżycowa jetst znako­mitym środkiem zapobiegawczym jak i leczni­czym przeciw różycy nierogacizny. Gdy w chlewni pokaże się choroba, co do której właściciel na podstawie objawów przy­puszcza, że ma do czynienia z różycą nieroga­cizny, to winien natychmiast zaszczepić suro­wicą przeciwróżycowa tak chore sztuki jak i zdrowe. Chore na różycę sztuki szczepi się silniej­szymi dawkami surowicy. Mniejsze sztuki otrzymują 10 do 30 cm kubicznych, zależnie od wagi i nasilenia choroby. Sztukom ważącym ponad 100 kg wstrzykuje się 30 — 50 cm kub. Nie chodzi tu o wielką ścisłość, jak np. waże­nie sztuki, lecz o ocenę na oko jej ciężaru, przy czym zawsze lepiej zastrzyknąć nieco wię­cej surowicy, jak dać jej za mało. Jeżeli nie ma wyraźnej poprawy w ciągu 12 godzin, na­leży szczepienie powtórzyć tą samą dawką. W chlewni, w której się pokazała różyca, muszą być przeszczepione także wszystkie zdro­we sztuki, aby je uchronić przed zarażeniem się. W tym celu zastrzyku je się sztukom ważą­cym do 50 kg — 5 cm kub. surowicy, a na każde dalsze 10 kg żywej wagi, dodaje się 1 cm kub. Zatem np. świnia ważąca 100 kg ma otrzymać 10 cm kub. surowicy, świnia zdrowa zaszczepiona w ten sposób jest odporna na za­każenie różycą przez kilka tygodni i przez ten czas różyca w chlewni zwykle wygasa, szcze­gólnie jeżeli się równocześnie przeprowadziło odkażanie chlewów. Gdyby jednak po upływie tego czasu któraś sztuka zachorowała, to trze­ba jej zastrzyknąć dawkę leczniczą. Do szczepienia potrzebna jest strzykawka zaopatrzona w odpowiednią igłę. Tak przed użyciem jak i po użyciu należy igłę przegoto­wać przez 10 minut, a strzykawkę przestrzyk-nąć przegotowaną ciepłą wodą, a potem moc­nym spirytusem. Szczepi się, wbijając najpierw igłę pod skó­rę w okolicy gdzie ona jest najcieńsza, więc np. za uchem, pod łopatką lub po stronie wew­nętrznej uda itp. Do wbitej igły zakłada się strzykawkę odpowiednio napełnioną surowicą i wstrzykuje się. Można uodpornić nierogaciznę przeciw ró • życy także na dłuższy okres czasu, tj. na pół roku i nawet dłużej, ale do tego potrzebne są żywe bakterie różycowe i takie szczepienie mo­że wykonać jedynie lekarz weterynaryjny. O ile wypadłoby to za drogo dla jednego ho­dowcy, szczególnie mniejszego, to wskazane jest, aby szczepienia takie organizować na wspólny rachunek. Jeżeli w pobliżu, np. u sąsiada wybuchła różyca, to nie należy czekać aż się we włas­nym chlewie pokaże, lecz przeszczepić wszyst­kie sztuki surowicą, aby je przed zarażeniem się zabezpieczyć. Żaden rolnik nie powinien stracić ani jed­nej świni na różycę, odkąd rolnicy mogą suro­wicę przeciwróżycową sami, bez recepty leka­rza zakupywać. Gdyby mimo natychmiastowe­go zaszczepienia świnia padła, to można przy­puszczać, że w chlewni szerzy się inna choro­ba, a przede wszystkim należy podejrzewać po­mór świń. Pomór świń jest to ostra choroba zaraźliwa, bardzo podobna do różycy, jednak bardziej złośliwa, powodująca duży upadek świń. Jeżeli się surowicą przeciwróżycową zaszczepi świnie chore na pomór, to surowica nic im nie pomo­że i świnie mimo zaszczepienia padną. Istnieje wtedy również niebezpieczeństwo, iż można za pośrednictwem igły przenieść pomór na inne dotychczas zupełnie zdrowe świnie i spowodo­wać w ten sposób rozprzestrzenienie się tej choroby. Aby uzyskać dobre wyniki przy szczepie­niu przeciw różycy, należy stosować jedynie' surowicę prawdziwą, a nie fałszowaną. Fałszer­stwa tej surowicy przeciwróżycowej odbywały się w latach ubiegłych na dużą skalę. Fałsze­rze nalewali do flaszek wodę z gliceryną i tym podobne, podrabiali etykiety oraz pieczęć urzę­dową i sprzedawali na jarmarkach i przy in­nych podobnych okazjach ten bezwartościowy płyn jako surowicę. Surowica kupiona gdzie indziej niż w apte­ce jest nie surowicą, lecz oszukańczym pły­nem, nie mającym żadnej wartości. W końcu nadmienić należy, że o każdym wypadku zachorowania, podejrzanego o róży­cę lub pomór, należy uwiadomić — stosownie do przepisów — Starostwo.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”