Artykuy
  • Nasza Konstytucja
  • Nasz dotychczasowy dorobek na morzu
  • Polska C
  • Dalsza praca wychowanków PR
  • PR-owskie reportaże
  • Jak się powinniśmy bawić?
  • I przyjemne i pożyteczne
  • O wodzie, co w lodzie zakrzepła
  • Zadbajmy o pomieszczenia dla zwierzat
  • Znaczenie dobrego nasienia do siewu
  • Wrażenia z wycieczki do Danii
  • Wiadomości konieczne i pożyteczne
  • Wskazówki i Rady
  • Dalsza praca wychowanków PR
  • Gromada wiejska
  • Wszystko dla Ojczyzny!
  • Polska C - Ciąg dalszy
  • Sami o swej pracy
  • Zobaczę jak mieszkasz - powiem ci kim jesteś
  • Duże zyski!
  • Przegląd prasy rolniczej
  • Pałac radiowy w Nowym Jorku
  • Akcja kredytowa na radiofonizację wsi
  • Przysposobienie rolnicze a wieś
  • Droga do Danii
  • Na czasie
  • Nasi rodzice
  • Polska C
  • Bezpłatne lekarstwo
  • Na przedwiośniu
  • Wiosenne zabiegi w sadzie
  • Kłopoty z nasionami
  • Nieco majsterkowania
  • Żywokost pastewny
  • Ziemniaki odporne na raka
  • Co wykazały zapiski mleczności krów?
  • O czym piszą inni
  • Zupa kartoflowa
  • Ku czci wielkiego człowieka
  • Uniwersytety Wiejskie w Polsce
  • Prof. Władysław Grabski
  • Uniwersytety Wiejskie w Polsce
  • K o I eż a n ko m — d I a zastanowienia się i przemyślenia
  • Sołtys — i jego rola
  • Zastosujmy samopomoc w budownictwie wiejskim!
  • Jak zdobyć pieniqdze!
  • Wycieczka po własnym gospodarstwie
  • Świadoma hodowla
  • Zwierzęta w służbie człowieka
  • Przedwiośnie w kurniku
  • Przedwiośnie w królikarni
  • Łączna uprawa maku i marchwi
  • Co to są nasiona kwalifikowane?
  • O radiofonizacji świetlic w Polsce
  • Marszałek Edward Rydz-Smigły
  • Rolnictwo na Litwie
  • Policzmy się!
  • Do tych, co kończą PR
  • PSZCZELARZ i OGRODNIK
  • O ZAPRAWIANIU ZBÓŻ JARYCH
  • PR-owcy
  • Domy ludowe
  • Urzqdzajmy wycieczki!
  • Sławni ludzie spod wiejskiej strzechy
  • Czym sq ośrodki zdrowia
  • Jak z małych Jak z ziarnek piasku powstają ogromne góry, tak z małych ceynów rodzą się wielkie dzieła
  • Świadoma hodowla czy rozpłód bezmyślny?
  • Próbne płodozmiany pastewne
  • zdrowe i wysokie plony!
  • Jedziemy do Szwecji
  • O czym piszą inni?
  • Wielkanoc na wsi
  • PR-owskie reportaże
  • Godzianów — wieś postępowa
  • Nasze drogi
  • Deszczowe strugi
  • Jak dawniej bywało i jak teraz czasem bywa
  • SÓL BYDLĘCA ZIELONA
  • ZWALCZANIE MSZYC
  • Łubin pastewny
  • Opisy gospodarowania
  • JAK ZWALCZAĆ RÓŻYCĘ ŚWIŃ?
  • Przegląd prasy samorządowej
  • Wspomnienie o Profesorze Józefie Mikułowskim-Pomorskim
  • Kultura i Nałura
  • Uwagi na czasie
  • Czołem, przodownicy!
  • Skąd się'wzięły u nas ziemniaki?
  • Dzień Lasu
  • Czy się opłaca?
  • Jak zapewnić wodę roślinom
  • Wszyscy do walki z chrabgszczem!
  • Choroby drobiu
  • Wrażenia z wycieczki do Szwecji
  • Spożycie mięsa w świecie i w Polsce
  • Z kraju i ze świata
  • Londyn gra polskie melodie ludowe
  • Kim był Józef Piłsudcki
  • Niezwykły człowiek Aleksander Świętochowski
  • Uczmy się na poletkach
  • Trzeba umieć patrzeć - wiosna na wsi polskiej
  • O łych co kradnq słońce i wodę
  • Leczenie opojów stawu sko­kowego u konia
  • Pyrzysposobienie Rolnicze
  • Bądźmy rozważni
  • Oryginalna surowica przeciw różycy świń
  • Nieco liczb - plony zbóż
  • Spółdzielnie kontroli obór w Szwecji
  • Z prasy rolniczej
  • Przegląd prasy s a m o r z q d o w e j
  • Wiejskie uniwersytety ludowe w Polsce
  • Spisu ludności w Polsce, który został przeprowa­dzony w 1931-ym roku
  • Odbiornki radiowe dla szkół powszechnych
  • Młodzież wiejska a ideały spółdzielczości
  • Organizacja ruchu spółdzielczego w Polsce
  • Praca i współdziałanie trzech spółdzielni w jednej wsi
  • Stragan, czy spółdzielnia?
  • Wspomnienia o Józefie Rzadkowskim
  • Wycieczki do wsi
  • Moje wspomnienia z wycieczki do Czerniewic
  • Do walki z chorobami i szkodnikami roślin!
  • Oryginalna surowica przeciw różycy świń
  • Oświata rolnicza na wsi
  • Sami o sobie
  • O ZWALCZANIU WOŁKA ZBOŻOWEGO
  • Zatrucia zwierzgt ziemniakami i lekarstwami
  • Środki zapobiegawcze zatruciom ziemniakami:
  • Oznaczeniu chwastów, czyli roślin dziko ro­snących
  • O zielonkach i ich użytkowaniu
  • Zielonki strączkowe
  • Sianokosy
  • Spółdzielczość w pracy lwowskiego Związku Młodzieży Wiej­skiej
  • Szkoły spółdzielcze w Polsce
  • Radiofonizacja szkół
  • Gospodarcze znaczenie morza dla polskiej gospodarki
  • Surowce w Polsce
  • Ustrój szkolnictwa w Polsce przedwojennej
  • Wiejskie organizacje młodzieżowe
  • Prace na poletkach z okopowymi
  • Obrona przed wyradzaniem się ziemniaków
  • Studnia
  • Zjazd Wychowanków Uniwersytetu Ludowego w Różynie
  • Pułapki na „Owocówkę jabłkówkę"
  • Z prasy rolniczej
  • Wiosenna burza przyczyniła się do radiofonizacji wsi
  • Jan Matejko w rocznicę urodzin
  • Organizacja szkolnictwa powszechnego
  • Przy­sposobienie Rolnicze
  • Gromadzimy materiały!
  • W ogródku warzywnym
  • Mamy juz prosięta
  • Rozwój spółdzielczości wiejskiej
  • Ludzie z miasta na wyczasach na wiesi
  • Choroby w lecie
  • Dojrzewanie zbóż
  • Pot i pocenie się zwierząt
  • apartament w zamku
  • Pokrewne

    Rolnictwo

    I przyjemne i pożyteczne

    Powiedzieliśmy już sobie, że „nie święci garnki lepią". A zatem do pracy! Długie zimowe wieczory można i przyjemnie i poży­tecznie spędzić. Na str. obok wydrukowane są dwie piosenki, nigdzie jeszcze dotąd nie śpie­wane, napisane specjalnie dla naszych Czy­telników. Otóż piosenki te można nie tylko śpiewać, ale również zadeklamowane chóral­nie wypadną bardzo dobrze. Gdy się zbierze kilkanaście, a nawet tyl­ko kilka osób, można urządzić chór deklamacyjny. Jak z samej nazwy wynika, chodzi to, by wszyscy zebrani jednocześnie de­klamowali. Ale żeby coś razem powiedzieć, trzeba mówić jednakowo prędko, bo inaczej wypadnie niezrozumiale. Dlatego w chórze deklamacyjnym musi być przewodnik - dy­rygent, który chór poprowadzi. Oczywiście musi to być osoba mająca dobry słuch i po­czucie rytmu, czyli taktu, co wywołuje się miarowym ruchem ręki. Ponieważ w grupie można mówić tylko rytmicznie, dlatego do deklamacyj chóral­nych najlepiej nadają się wiersze, bo każdy wiersz jest tak napisany, że słowa w nim układają się do taktu, tak jak w piosence al­bo w tańcu. Wiersz przeznaczony do deklamacji chó­ralnej trzeba przepisać najlepiej na tyle kar­tek, ile osób ma go mówić. Chór deklamacyjny trzeba podzielić: męż­czyzn osobno i kobiety osobno, poza tym je­szcze mężczyzn i kobiety trzeba pogrupo­wać według głosów — głosy niskie osobno 1 wysokie osobno. Chór do deklamacji najle­piej ustawić w półkole, kolejnymi grupami, poczynając od głosów najwyższych do najniż­szych. Między grupami powinny być niewiel­kie przerwy, żeby przewodnik chóru nie po­trzebował szukać potrzebnych mu głosów. Jedna osoba czyta wiersz głośno. Przy czytaniu trzeba uważać, żeby nie zatrzymy­wać się przy końcu każdego wiersza, ale iam tylko, gdzie sens tego wymaga. Także i uczyć się wiersza trzeba zdania­mi. Najlepiej z początku mówić bardzo wol­no, dopiero gdy chór wprawi się w rytmiczne czytanie można przyspieszać tam, gdzie to jest potrzebne. Już tylko przez odpowiednie przyśpieszanie i zwalnianie można wydobyć z chóru deklamacyjnego bardzo dużo życia. Także, zależnie od znaczenia oddzielnych wy­razów w zdaniu i zdań w całym wierszu, mo­żna mówić głośniej albo ciszej — nazywa się to cieniowaniem. Podnoszenie głosu i jego ściszanie w de­klamacji chóralnej, to najprostsze cieniowa­nie. Wystarczy ono przy krótkim wierszu, natomiast wówczas gdy deklamuje się coś dłuższego, tylko przyspieszanie i zwalnianie mówienia, podnoszenie głosu i jego ściszanie n'e wystarczy. Chór leklamacyjny, który by tylko używał tych sposobów przy mówieniu długiego wiersza, prędko znudzi słuchaczów. Gdy wiersz jest dłuższy, trzeba chór po­dzielić na głosy. Niektóre zdania mogą mó­wić tylko sarni mężczyźni, inne-znów zdania kobiety. A i tu można stopniować. Mężczyźni z grubszymi głosami mogą mówić osobno, a osobno ci co mają wysokie gtosy. Kobiety 0 niskich głosach, jak i o cienkich, także mo­gą mówić osobne części wiersza. Ładnie wy­pada też łączenie głosów parami, np. najniż­sze męskie głosy i najwyższe kobiece razem. Nie tylko całe zdania w wierszu można dzie­lić w ten sposób między głosy. Jeżeli chór jest wprawiony dobrze w mówienie, nawet pojedyncze wyrazy mogą być mówione przez rozmaite głosy. Tylko tego nie można robić zbyt często i ten kto prowadzi chór musi bardzo uważać, żeby każdej grupie głosów dać na czas znak, że to oni teraz mówią a nie inni. Jeżeli w chórze znajdzie się ktoś, kto umie ładnie deklamować, może powiedzieć wyjątek wiersza, albo głośniej wypowiedzieć go na tle półgłosem mówiącej reszty chóru. Bardzo ładnie wychodzi, gdy tak deklamuje jeden męski głos z towarzyszeniem samych głosów kobiecych, albo jeden głos kobiecy, najlepiej wysoki, na tle cicho mówiących gło­sów męskich. Można także łączyć ze sobą 1 pojedyncze osoby z różnych głosów do mó­wienia niektórych zdań lub wyrazów. Nie sposób jest podać od razu wszystkich sposobów, jakich można użyć przy deklama­cji chóralnej — trzeba by o tym napisać osobną książkę. Na przykład są ludzie, którzy mówią w sposób chropawy, nierówny i z wielkim trudem — tacy nie mogą deklamować wier­szy. W deklamacji chóralnej natomiast mogą się niekiedy przydać nawet do wypowiada­nia oddzielnych słów lub krótkich zdań, któ­re właśnie w ten sposób wypowiedziane na­bierają właściwego znaczenia. Jak z tego wszystkiego widać, wartość chóru deklamacyjnego zależy przede wszyst­kim od pomysłowości tego, kto go prowadzi. Każdy chór deklamacyjny podobny jest do orkiestry, w której rolę wykonawców i in­strumentów odgrywają pojedynczy członko­wie chóru, a prowadzący ma w nim rolę ka­pelmistrza. Jak kapelmistrz poprowadzi, tak będzie grała orkiestra. Od orkiestry różni się chór deklamacyj­ny tym, że może nie tylko działać na słucha­czów dźwiękiem, ale i gestem. Treść wypo­wiadanego utworu można podkreślać także i zbiorowym ruchem. To już co prawda nie jest łatwe. Ruchów nie może być za dużo, muszą być bardzo proste i wyraźne — nie mogą przeszkadzać słowom. Każdy gest trzeba tak opracować, aby go mogli wykonać od razu wszyscy. Np. wszyscy jednocześnie odwracają głowy w stronę jednego, który właśnie mówi, cofają się z gestem przestra­chu, podnoszą rękę na coś wskazując itp. Kiedy chór deklamacyjny już sobie opra­cował jakiś wiersz, powinien postarać się mówić go bez stojącego przed nim prze­wodnika. Jest to co prawda trudne i wy­maga bardzo dużej wprawy, ale za to robi na słuchaczach ogromne wrażenie. Słucha­jąc takiego chóru ma się wrażenie, że to de­klamuje jeden człowiek o bardzo pięknym, silnym i bogatym głosie. Chóry deklamacyjne to rodzaj sztuki, dostępny dla każdego i dający wiele zado­wolenia i wykonawcom i słuchaczom.

    O serwisie

    “ Serwis poświęcony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam głęboką nadzieje, że zawarte tutaj rady, znajdą zastosowanie w rolnictwie teraźniejszym.”


    Artykuy
  • CO ZYSKALIŚMY PRZEZ SOLENIE SIANA
  • Szkoła Rolnicza Żeńska w Willi - Górze.
  • Kompostowe przemiany
  • Stan organizacji szkolnictwa powszechnego
  • Łubin pastewny
  • Więź
  • Kultura dźwignią wsi
  • Z gospodarstwa domowego
  • Żywienie owiec na pastwiskach
  • Teoria a praktyka
  • Na nowym poletku
  • Duńska Wystawa Rolnicza w Kopenhadze
  • Lustracja poletka
  • Jak wymierzyć nowe poletko
  • Radio w szkole roIniczej
  • Sierpniowe dni
  • Czy rolnicy mogą pomóc armi
  • Zakończenie pracy rocznej w zespole Przysposobienia Rolniczego
  • Warzywa na pokaz
  • Ochrona zbóż ozimych
  • Sprawy rolnicze
  • Nasze owce w jesieni
  • Mały sad
  • Strzyżenie owiec
  • Mieszanka poznańska
  • Biologiczne zwalczanie szkodników
  • Gimnazja i szkoły ogólnokształcace
  • Z gospodarstwa domowego
  • Kultura ludowa w programach radiowych
  • Zamieniajmy słowa w czyny!
  • Stoiska handlowe
  • Jak ło było na wystawie Przysposobienia Rolniczego w Woropajewie
  • Dwa przykłady uprawy ziemniaków
  • „Dom Chłopski" w Warszawie
  • Czyste nasienie — zdrowa roślina
  • Czy istnieje ptasie mleko
  • Konkurs wychowu prosiat
  • Konkursy wychowu drobiu
  • Pomyślmy o kiszonkach!
  • O czym pisza inni ?
  • Z przedwojennej prasy rolniczej
  • Przewodnik wycieczek wiejskich
  • Czy założenie sadu to wielkka sztuka
  • Rolnicze sprawy zbożowe
  • Wiejskie potrawy kulinarne
  • Zbliżamy się do Zachodu
  • Kryzys się nie powtórzy
  • Czym jest uniwersytet ludowy
  • Co, dlaczego i jak?
  • Jak cię widza tak cię piszą
  • Nowy przewodnik wiejski
  • Sprawa domów społecznych na wsi
  • O ustroju szkolnictwa
  • Jak wyglada Przysposobienie Rolnicze na Litwie
  • Wbrew prawdzie
  • Przechowanie okopowe płodów rolnych
  • Jesień na łąkach
  • Zakiszanie pasz
  • Opłaty od maki i kasz w polsce przedwojennej
  • Z pism samorzqdowych
  • O kiszonkach
  • Samorząd a spółdzielczośc
  • Rady i wskazówki dla samouków-rolników
  • Rozważania na progu nowego roku szkolnego B
  • Zjazd Wołyńskiego Związku Młodzie­ży Wiejskiej.
  • Przy rozpoczynaniu prac na wsi
  • Zespół pionierów Przysposobiena Rolniczego w kole młodzieży wiejskiej
  • Zespół jako akcelator rozwoju wsi
  • Idea Przysposobienia Rolniczego w Polsce
  • Zwalcznie Piędzika Przedzimka
  • Historia powstania szkół rolniczych
  • Egzamin konkursowy dla młodzieży wiejskiej
  • Nagrody - jako elament zachęcajacy młodzież do pracy na wsi
  • Początki Przysposobienia Rolniczego w Danii
  • Współpraca w naszej wsi
  • O wyborach do rad gromadzkich
  • Dlaczego lubię czytać „Przysposobienie Rolnicze"
  • Sól dla zwierząd domowych
  • Przeludnienie na wsi
  • Wykorzystajmy pochodzenie prosigt
  • Gospodarska hodowla świń
  • Spożytkowanie łetów ziemiacznych
  • Pisma młodzieży wiejskiej
  • C u d z e c h w a I i c i e swego nie znacie
  • Powrót Zaolzia do macierzy
  • Czym nas wzbogaciło Zaolzie?
  • O kursach dla zespołów Przygotowania Rolniczego
  • Dożynki na wsi
  • Wspomnienia z pobytu w szkole rolniczej
  • Rolnictwo akademickie
  • P oczątek nauczania rolnictwa na poziomie akademickim
  • Czego uczą w duńskich uniwersytetach ludowych
  • O szpitalach i korzystaniu z nich
  • Wybory do rad gminnych
  • Dlaczego nie można przerywać pracy hodowlane
  • Popiół — na łqki
  • Nie skąpo, ale oszczędnie
  • O paszach dla owiec w zimie
  • Z pism samorzadowych
  • Z pism spółdzielczych
  • Z kroju i ze świata
  • Wzkoryzstujemy okrespastwiskowy
  • Potrzeby szkół powszechnych i liceów
  • Rady i wskazówki dla samouków
  • Radio w oświacie pozaszkolnej
  • W Dzień Zaduszny na polskiej
  • Budowa Państwa Polskiego
  • Nasz dwudziestoletni okres odyzskania niepodleglosci
  • Ruch młodzieży wiejskiej i jego znaczenie
  • Cośmy zdobyli do dzisiaj w akcji Przysposobienia Rolniczego
  • Zaplanujmy ogródek warzywny na rok przyszły!
  • Państwowy Bank Rolny wobec drobnego rolnictwa
  • Ulgi dla rolników, którzy zawarli układy konwersyjne za pośrednictwem Banku
  • Kredyty dla młodzieży wiejskiej
  • Udział Komunalnych Kas Oszczędności w dorobku 20-lecia Polski Niepodległej
  • Z prasy rolniczej
  • Polskie Radio pełni doniosła służbę społeczna
  • Dania wiejskie
  • Czekamy na Was, Wychowankowie Szkół Rolniczych!
  • Pod rozwagę przodownikom zespołów Przysposobienia Rolniczego
  • Dobrzy znajomi rolnicy
  • Praca przodownika w zespole Przysposobienia Rolniczego
  • Akcja Przyspo­sobienia Rolniczego
  • Średnie szkoły rolnicze
  • Jak zdobyć świadectwo z ukończenia 7-klas szkoły powszechnej
  • Wieś twórcza
  • Bakterie w gospodarce przyrody
  • W kreciej paszczy
  • Przykład godny naśladowania
  • Czy warto budować sławy rybne?
  • Ziarnko do ziarnka, az się zbierze miarka
  • Zbierajmy łom!
  • Z pism samorządowych
  • Związek Spółdzielni Rolniczych a Związek Spółdzielni Spożywców
  • Ciekawe książki rolnicze
  • Radio na wsi
  • Bajaka czy nie bajaka wiejska
  • Zebrania samokształcące rolników
  • Planowanie powszechne uczenie się rolnictwa
  • Wrażenia z pokazu
  • Wystawa Przysposobienia Rolniczego
  • Z przeszłości niższych szkół rolniczych przed wojną
  • Wybory do Rad Powiatowych
  • Zgłasznie kandydatów do Rad Powiatowych
  • O pielęgnacji i żywieniu owiec — macior i jagniqt
  • Zima w kurniku
  • Chów królików
  • Przysposobienie Rolnicze nie jest organizacjq młodzieży
  • W okresie samokształceniowym
  • Co dał rolnikom pokaz w Chełmży
  • Rozwój szkół gospodarskich
  • Rola w zimie
  • Gospodarstwo stawowe i jego zakładanie
  • Znaczenie hodowli w życiu gospodarczym Polski
  • Wieś tworząca
  • Samorząd i radiolonizacja wsi
  • www.sky4fly.net