O pielęgnacji i żywieniu owiec — macior i jagniqt

Zwykle hodowcy starają się żywić lepiej maciorę po wykocie, rozumiejąc, że ow­cy w tym czasie nie tylko należy dać odpo­wiednią ilość paszy na zaspokojenie potrzeb jej organizmu i na wytworzenie wełny, lecz także na wytworzenie mleka dla jagniąt. Na­tomiast nie zwraca się przeważnie uwagi na to, że owca w ostatnich miesiącach kotności powinna dostawać więcej paszy niż owce ja­łowe, gdyż znaczną ilość pokarmu zużywać musi ona na wyżywienie płodu. Owca żywiona słabo w okresie przed wy­kotem zwykle po wykocie jest tak osłabiona, że nie może dobrze wykorzystać pasz, nawet obficie jej dawanych, i nie jest w stanie do­brze wykarmić jagnięcia i dać odpowiedniej ilości wełny. Zasadniczo owca kotna już w 3-cim mie­siącu kotności winna dostawać większą ilość lepszych pasz, niż owce jałowe. (Okres ciąży u owcy wynosi 5 miesięcy). Aby umożliwić prawidłowe żywienie owiec winno się tak podzielić zagrodę, aby maciory wysokokotne i po wykocie mogły być oddzielnie żywione. Nie należy w żadnym wypadku dopuścić do tego, aby owce, zwła­szcza maciory kotne, chodziły luźno pusz­czone po stajni czy oborze. Staje się to bo­wiem przyczyną częstych poronień jagniąt wskutek uderzeń przez konie czy krowy, na które są maciory .narażone — a tym samym hodowca owiec ponosi straty. Od ilości bo­wiem przychówku zależy w znacznej mierze opłacalność hodowli. Dlatego też maciory kotne powinno się otoczyć jak największą opieką, aby miały one spokój. W tym celu należy maciorkę tuż przed wykotem umie­ścić w oddzielnej zagrodzie i na czystej ściółce. Maciorka przed wykotem powinna otrzy­mać 150 — 250 g paszy treściwej (otręby pszenne, owies), 1 — VĄ kg siana łąkowe­go lub siana koniczyny i odpowiednią ilość okopowych. Karmienie w tym czasie macio­rek łubinem nie jest wskazane, ze względu na tworzenie się mleka niepożądanej jako­ści, gdyż łubin, jak wiadomo, ma właściwości trujące. Wykot owiec odbywa się zwykle normal­nie bez pomocy człowieka. Należy tylko uważać, czy matka po urodzeniu jagnięcia przyjęła je i czy pozwala mu ssać. Często się zdarza, że maciorka po urodzeniu 2 jag­niąt, jednemu z nich nie pozwala ssać. Na­leży wówczas takie jagnię przez kilka dni dosadzać do wymienia matki. Dobrze jest też posypać jagnię solą. Wówczas matka, liżąc je, przyzwyczaja się do niego i pozwala mu ssać. Jagniętom po urodzeniu się należy obciąć pępowinę w odległości 1 cm od brzu­cha. Maciorze przed wykotem należy obej­rzeć wymię i gdy jest zbyt owłosione — trze­ba je ostrzyc. Często też zdarza się, że owce po wykocie z nadmiaru pokarmu, a zwłasz­cza gdy jagnięta wkrótce po urodzeniu pad­ną, dostają zapalenia wymion. Taką owcę należy zdajać kilka razy dziennie, a wymię smarować olejkiem kamforowym i rozcierać aż opuchlizna ustąpi. Po wykocie maciora karmiąca jedno jagnię winna otrzymać 200— 300 g pasz treściwych, 1 — IV2 kg siana.lub słomy motylkowych, 2 kg okopowcyh (bura­ków lub brukwi). Maciorka mająca dwojacz-ki musi otrzymywać paszy nieco więcej : 300 do 400 g pasz treściwych, 2 — 3 kg okopo­wych, IV2 — 2 kg siana lub koniczyny. Za­dając w takiej ilości pasze, możemy być pe­wni, że maciorka dobrze wykarmi jagnięta i bez uszczerbku dla swego zdrowia. Dodat­kiem do tych pasz winna być sól w bryle do lizania. Pamiętać też trzeba, że pojenie owiec powinno się odbywać przynajmniej 2 razy dziennie. Owca po wykocie zużywa znacznie więcej wody, co jest związane z wytwarza­niem mleka dla jagniąt. Do trzech miesięcy życia jagnięta pozo­stają przy matkach. W tym czasie, gdy tylko zaczną jeść, należy je dożywiać gniecionym owsem, dobrym sianem i marchwią pastewną w ilościach 50 — 100 g owsa, 100 — 150 g siana i 100 — 200 g marchwi na sztukę na dzień. W tym też czasie należy jagniętom obciąć ogony, i to zarówno maciorkom jak i tryczkom, przeznaczonym do hodowli. Tryczkom niezdatnym do chowu nie obcinać ogonów, natomiast wykastrować je gdy tylko jądra znajdą się w woreczku mosznowym — (wiek mniej więcej 3 miesiące). Owcom ko­żuchowym, a przede wszystkim karakułom, ogonów obcinać nie należy. Po osiągnięciu przez jagnięta 3 miesięcy życia powinno się je na dzień oddzielać od matek, a dopuszczać tylko na noc, aby gdy osiągną 3/2 do 4 miesięcy, oddzielić je zu­pełnie. W zagrodzie dla macior z jagniętami win­na się znajdować zawsze wystarczająca ilość ściółki, bo wilgoć i brak czystości wpływa ujemnie na zdrowotność jagniąt. Pamiętając o tych podanych wyżej uwa­gach i przestrzegając je, hodowca zmniejszy znacznie śmiertelność jagniąt w swej ow­czarni, a tym samym zwiększy opłacalność swojej hodowli.

O serwisie

“ Serwis poĹ›wiÄ™cony zagadnieniom oraz nowinkom na temat rolnictwa w okresie przedwojennym. Mam gĹ‚Ä™bokÄ… nadzieje, ĹĽe zawarte tutaj rady, znajdÄ… zastosowanie w rolnictwie teraĹşniejszym.”